İskoçya'da yapılan bir araştırma, insanların 52 yaşından itibaren mizah anlayışlarını kaybetmeye başladıklarını ortaya koydu.
LONDRA - Glamorgan Üniversitesi’nden bir grup bilimadamı, gerek kadınların, gerekse erkeklerin 52 yaşından itibaren olayların gülünç yönlerini görebilme yeteneklerini yitirmeye başladıklarını ve dolayısıyla daha asabi ve somurtkan olduklarını gözlemledi.
60'ından sonra erkeklerin kadınlara nazaran 4 kat daha fazla "dırdırcı" olduğunu gösteren araştırma sonuçları, insanların yaşamlarının farklı dönemlerinde farklı gülme alışkanlıklarına sahip olduklarına da işaret ediyor.
Örneğin, bir bebek günde 300 kez gülümserken, 20-30 yaşlarındaki bir kişi de bu sayı 4'e kadar geriliyor.
Gülmenin vücudun mutluluk hormonu salgılamasına yardımcı olduğunu hatırlatan bilim adamları, insanlara "gülmeyi unutmayın" tavsiyesinde bulunuyor.
kaynak: http://www.ntvmsnbc.com/id/25139547/
Bu haber bana ilginç geldi sizlerle de paylaşmak istedim. Ayrıca yorum yapmadan da duramam bilirsiniz. :P
Bundan yıllar önce yine NTV'deydi sanırım bir belgesel izlemiştim. (Bu arada tam bir NTVfan mışım blog sayesinde öğrendim!!!) Belgeselin konusu neden güleriz ile ilgiliydi. Aklımda kaldığı kadarıyla kişi beklenmediği bir durumla karşılaştığında güler diyordu. Yani mesela karşımızdaki konuşurken onun bir sonraki söyleyeceği sözü gayri ihtiyari zihnimizden geçirir tahmin ederiz di mi? Karşımdaki insan 'Ali ata..' demişse benim zihnim şakk diye 'bak' eylemini yapıştırır cümle yüklemine ama kişi 'Ali ata değil kıza bak' dese bu beklenmedik bir durumdur bizim için ve beynimiz buna tepki verir. Refleks gibi sanırım beynimiz en beklenmedik sonuçla karşılaştığında bunu dışarıya gülme olarak yansıtıyor. (: Sonu tahmin ettiğimizden ne kadar fazla farklı ise bu da gülme dozumuzu belirliyor sanırım. (:
kaynak: http://www.ntvmsnbc.com/id/25139547/
Bu haber bana ilginç geldi sizlerle de paylaşmak istedim. Ayrıca yorum yapmadan da duramam bilirsiniz. :P
Bundan yıllar önce yine NTV'deydi sanırım bir belgesel izlemiştim. (Bu arada tam bir NTVfan mışım blog sayesinde öğrendim!!!) Belgeselin konusu neden güleriz ile ilgiliydi. Aklımda kaldığı kadarıyla kişi beklenmediği bir durumla karşılaştığında güler diyordu. Yani mesela karşımızdaki konuşurken onun bir sonraki söyleyeceği sözü gayri ihtiyari zihnimizden geçirir tahmin ederiz di mi? Karşımdaki insan 'Ali ata..' demişse benim zihnim şakk diye 'bak' eylemini yapıştırır cümle yüklemine ama kişi 'Ali ata değil kıza bak' dese bu beklenmedik bir durumdur bizim için ve beynimiz buna tepki verir. Refleks gibi sanırım beynimiz en beklenmedik sonuçla karşılaştığında bunu dışarıya gülme olarak yansıtıyor. (: Sonu tahmin ettiğimizden ne kadar fazla farklı ise bu da gülme dozumuzu belirliyor sanırım. (:
Şimdi bir kişi 52 yaşına geldiyse birçok şey görüp geçirmiş, yaşamıştır yani herşey daha sıradan olmuştur onun için. Dolayısıyla bana komik gelen yani beynimin beklenmedik bir şekilde algılaması olayı ona daha az komik gelebilir çünkü onun ilgili olayı daha önceden yaşamış olma ihtimali daha yüksek.
Sonuç itibariyle haberin mantıklı bir tarafı var bence.
'Gülmek sana yakışııyorrr gülmek sana yakışıyor' dizeleriyle yazıma son verirken sizde alttan fonu verin lütfen. ((;
'Gülmek sana yakışııyorrr gülmek sana yakışıyor' dizeleriyle yazıma son verirken sizde alttan fonu verin lütfen. ((;